Ik stel wel eens de vraag: “Zijn de mensen in jullie muziekteams muzikanten of zijn het worshippers?” Vaak word ik dan onbegrepen aangekeken. Voor veel mensen is dat toch hetzelfde? Voor mij niet. Onlangs kreeg ik direct een vraag terug: “Onze oudstenraad was bij elkaar en toen ging het erover of de leden in het muziekteam een gave van God hebben gekregen omdat ze muzikaal zijn. Wat vind jij daar van?”
Ik antwoordde: “Muzikaal zijn is een aangeboren talent. Worshipper zijn is een gave van God.” Nu snapte hij ook mijn vraag iets beter. Prachtige muziek kunnen maken of een zuivere stem hebben, zegt niks over een gave van God. Hij heeft jou geschapen met dit talent. Daar mag je kostbaar mee omgaan, dat wel. Pas als God erdoorheen gaat werken en het eeuwigdurende loflied wordt aangewakkerd in de muzikant, dan is het een gave door God geschonken. God geeft ons gaven tot opbouw van Zijn gemeente. Het is natuurlijk heerlijk voor jezelf, om een voortdurend loflied in je binnenste te hebben, waar je direct bij kunt aanhaken en waarmee je God verheerlijkt. Nog mooier is het als anderen bij jou mogen aanhaken. Jouw worship is zo dicht verbonden met de Heilige Geest, dat het voor hun meeliften is voor hun eigen loflied.
Ervaar jij dit loflied in je binnenste? Zo niet, bid ervoor. Ik geloof dat de Heilige Geest dit wil aanwakkeren in jou en Zichzelf wil laten horen met Zijn loflied. Dat er een lied klinkt, zodra jouw gedachten stil worden.
Vraag: Heb jij een eeuwigdurend loflied in je? Zou je dit willen?
Reactie plaatsen
Reacties